De Larense beeldhouwer Pépé Grégoire (1950), tegenwoordig woonachtig in het Italiaanse Piëmonte, neemt een geheel eigen plek in binnen de Nederlandse kunstwereld. In zijn beelden tart hij de zwaartekracht en speelt met tegenstellingen als glad-ruw en hard-zacht. Hij prikkelt, provoceert en breekt bewust met vertrouwde waarden. Grégoire gaat veelal uit van een aantal thema's waaronder (de verbinding van) armen en benen en het menselijk profiel. Hij werkt deze meestal uit in beelden van brons. Geïnspireerd op het thema van archeologische vondsten van Griekse en Romeinse mensfiguren vult hij de ontbrekende ledematen in: armen en benen en het menselijk profiel. Grégoire abstraheert daarbij tot de essentie zichtbaar wordt. Als kijker word je geprikkeld er je eigen fantasie op los te laten. Pierre Paul “Pépé” Grégoire werd geboren in een kunstenaarsnest: grootvader Jan was schilder, vader Paul beeldhouwer en tevens professor aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam, waar Pépé zijn opleiding volgde. Zijn oeuvre omvat veelal fragmenten van het menselijk lichaam. Grégoire ontving diverse kunstprijzen waaronder de Singer Prijs 2020 (2-jaarlijkse oeuvreprijs) en maakt monumentale werken voor de openbare ruimte in binnen- en buitenland. Daarnaast maakte hij in opdracht brons portretten van bijvoorbeeld Prinses Beatrix en Joop van den Ende. Jan Rudolph de Lorm, museumdirecteur Singer Laren: “Pépé is een van de meest originele beeldhouwers van Nederland. Zijn werk is eigenzinnig en grensverleggend.”